«کور کور حنایی» با نام علمی (Milvus milvus) و نام انگلیسی (Red Kite) پرنده‌ای از خانواده «کورکورها» است.

این پرنده در نواحی قطبی و مدیترانه‌ای در جنگل‌های استپی با آب و هوای خشک و مرطوب، علفزارها و مراتع بسر می‌برد و بر شاخه‌های درختان بلند لانه می‌سازد و گاهی نیز از آشیانه‌های قبلی یا قدیمی دیگر پرندگان بهره می‌برد. در ایران به تعداد کم در جنوب دریای خزر و شمال آذربایجان دیده می‌شود.

طول بدن این پرنده حدود ۶۱ سانتیمتر است.

کور کور حنایی پرنده ای شکاری با بدنی کشیده که با توجه به دم دراز و دو شاخ و نحوه گرفتن بالهایش در هنگام پرواز از سایر پرندگان شکاری تشخیص داده می شود. رنگ بندی کلی بدنش قهوه ای مایل به بلوطی است که سر نخودی رنگ و روشن ترش به وضوح در آن خود نمایی می کند. سطح پشتی، کمر و بال هایش قهوه ای مایل به بلوطی است که خالهای قهوه ای تیره و سفیدی روی آن دیده می شود. سطح شکمی و سینه اش حنایی رنگ و سرخ تر از پرهای زیر گلویش است و هرچه از سینه به سمت سر پیش می رود به رنگ نخودی مایل به خاکستری متمایل تر می شود به طوری که اغلب گونه ها و گلویش سفید و یا خاکستری کمرنگ است.

پرهای دمش از رو حنایی رنگ و از زیر سفید با خطهای عرضی سیاه است. شاهپر های بالش در قسمت انتهایی سیاه است. پرنده ماده و نر از نظر ظاهری شبیه به هم ، ولی نر ها اندکی کوچکترند. معمولا از پستاندارن کوچک تغذیه می کند و رفتارهای لاشه خوار بودن از خود بروز می دهد و تقریبا همه چیز خوارتر از سایر شکارچی هاست. در پرواز رنگ حنایی شکم و شانه هایش دیده می شود و روشنی سر، دم دراز و دو گوش با پر های انتهایی تیره نشانه خوبی برای تشخیص این پرنده است. دو لکه هلالی شکل سفید منظم و قرینه در بالهایش به وضوح در پرواز خود نمایی می کند که از جلو به یک لکه سیاه منتهی می شود. رنگ چشم، پاها و منقارش زرد رنگ است که انتهای منقارش به سیاهی می گراید.

کورکور حنایی هنگام فرود آمدن بر شکار بال‌های خود را پهن می‌کند و مانند کورکور سیاه، هم شکارچی است و هم مردار می‌خورد. از پستانداران کوچک و جوجه پرندگان، سگ مرده یا زخمی شده و برخی از حشرات تغذیه می‌کند و حرام گوشت است.