«لاچین» با نام علمی (Falco Biarmicus) و نام انگلیسی (Lanner Falcon) پرنده‌ای شکاری از سرده شاهین در گروه سیاه‌چشمان است.

این پرنده در کوهستان های صخره ای، پرتگاه ها و دشت های سنگلاخی و نیمه بیابانی به سر برده و در صخره ها برای تولید مثل آشیانه ساخته و گاهی نیز آز آشیانه پرندگان دیگر بهره می برد.

لاچین زمستان ‌ها در ایران در مناطقی که بحری ها گذران می‌کنند یافت می‌شود و نیز در برخی از مناطق ایران بومی است. لاچین به تعداد کم در جزایر کوچک سنگی دریاچه ارومیه زاد و ولد می‌نماید و ظاهرآ بومی این ناحیه است. هم اکنون این پرنده به تعداد خیلی کم شاید کمتر از ده بهله در ایران یافت می‌شود.  

لاچین 45 تا 52 سانتیمتر طول دارد و هم اندازه شاهین است، اما از نظر شکل و پرو بال شبیه بالابان دیده می شود. بال هایی بلند و کشیده، که در انتها اندکی کج است، و دمی نسبتا بلند دارد.

پرنده بالغ، به واسطه ی تارک و پس سر قرمز خاکی رنگ و نوار پشت چشم تیره تر، از بالابان متمایز می شود. روی تنه رگه دار خاکستری و روی دمش نوارهای مشخصی دیده می شود. سطح سفید شکم تقریبا بدون راه راه عرضی و پوشپرهای روی گوش تقریبا سفید است. پرنده نابالغ شباهت بسیاری با بالابان جوان دارد و سطح پشتی اش پر رنگ تر از پرنده ی بالغ است و در زیر تنه لکه های بیشتری دیده می شود. سرعت پروازش از شاهین کمتر است و در پرواز بدنش باریکتر دیده می شود.

لاچین بیشتر از پرندگان دریایی کوچک در جنوب ایران، از تیهوها، کبوترها و برخی از جوندگان و خزندگان نیز تغذیه می‌کند.