شهرستان سربیشه یکی از شهرستانهای مرزی خراسان جنوبی است با وسعت معادل 8223 کیلومترمربع که از شمال به شهرستان درمیان از جنوب به شهرستان نهبندان، ازشرق به کشور افغانستان و از غرب به بخش خوسف شهرستان بیرجند محدود می باشد. طول مرز مشترک شهرستان با کشور افغانستان بالغ بر 90 کیلومتر است.

در کتابهای تاریخی بهارستان، نزهه القلوب و معجم البلدان از سربیشه و مومن آباد و نهارجان اسم برده شده است و مساجد و آثار کهن شهر مورد توجه سیاحان قرار گرفته است.

در وجه تسمیه سربیشه گفته شده است چون زمین قسمت جنوبی شهر آبخیز و سرسبز بوده و شهر در مدخل این محل قرار داشته است به آن سربیشه گفته اند اقوال دیگر نیز گفته شده از قبیل سردبیشه که بدلیل سردی هوا به این نام معروف بوده و به مرور زمان حرف (د) حذف گردیده است.

سربیشه از پیشینه تاریخی بسیار غنی برخوردار بوده و به همین دلیل، در گوشه و کنار شهرستان آثار تاریخی و دیدنی متنوعی به چشم می خورند:

- مزار بی بی زینب خاتون واقع در روستای کاهی دهستان مود

- مزار سید حامد علوی واقع در چنشت دهستان نهارجان

- مسجد امام حسین (ع) معروف به مسجد گنجی واقع در شهر سربیشه

- مسجد پخت واقع در روستای پخت دهستان مومن آباد

- منزل یاوری

واقع در شهر سربیشه که از لحاظ معماری دارای شیوه خاص منطقه بوده و بعنوان آثار باستانی به ثبت رسیده است

علاوه بر موارد یاد شده چشمه آبترش واقع در روستای دارستنگ دهستان مومن آباد و چشمه آبگرم گندکان واقع در روستای گندکان دهستان مومن آباد نیز بدلیل خاصیتهای درمانی مورد استفاده اهالی شهرها و حتی استانهای مجاور قرار می گیرد.