حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب در دیدار با مردم قم در تاریخ 19 دی ماه سال 1394 درخصوص «اهمیت مجلس شورای اسلامی» می فرمایند:

«خب مجلس خیلى مهم است؛ هم از لحاظ قوانین، هم از لحاظ ریل‌گذارى براى حرکت دولت ها - این ریل را مجلس می گذارد تا این قطار حرکت کند و به سمت هدف ها برود - هم در مسائل بین‌المللى.

ملاحظه می کنید که بحمدالله مجلس کنونى ما، در مسائل بین‌المللى، مواضع خیلى خوبى می گیرد؛ این خیلى براى کشور مغتنم است. این کجا و اینکه یک مجلس شورائى ما تشکیل بدهیم که در مقابل دشمنان بین‌المللى و جبهه‌ى متّحد دشمنان، حرف آنها را بزند [کجا]؛ اینها خیلى با هم فرق میکند. این کجا که مجلسى داشته باشیم که چه در قضیّه‌ى هسته‌اى و چه در قضایاى گوناگون دیگر، حرف دشمن را تکرار بکند؛ یا اینکه نه، مجلسى مستقل، آزاد و شجاع باشد؛ همان‌جورى که مردم شعار می دهند، داخل مجلس شعار بدهند؛ همان‌ جورى که مردم می خواهند، در داخل مجلس موضع‌گیرى کنند؛ این خیلى مهم است.

مجلس شوراى اسلامى، بنابراین، هم براى مسائل داخلى کشور، هم براى اعتبار جهانى و بین‌المللى کشور، خیلى داراى اهمّیّت است و یکایک افراد نماینده دخیلند. شما می خواهید رأى بدهید، فلان شهر یک نماینده دارد، فلان شهر - مثلاً فرض کنید فلان استان - ده نماینده دارد؛ خب هرکدام از اینها نقشى دارند، فعّالیّتى دارند؛ انسان باید به شکل اطمینان‌ بخشى به نتیجه برسد.

به نظر بنده این‌جور می رسد که چون یکایک افراد را ممکن است نشناسیم - خود بنده هم وقتى این فهرست ها را مى‌آورند که بیایم رأى بدهم، بعضى از آدم هاى این فهرست ها را نمى‌شناسم امّا اعتماد می کنم به آن کسانى که [اینها را] معرّفى کرده‌اند، و نگاه می کنم ببینم آن کسانى که این فهرست را معرّفى کرده‌اند چه کسانى هستند؛ اگر دیدم اینها آدم هاى متدیّن و مؤمن و انقلابى ‌اى هستند، به حرفشان اعتماد می کنم و به [فهرست‌] آنها رأى می دهم؛ اگر دیدم نه، کسانى که این فهرست را داده‌اند کسانى هستند که به مسائل انقلاب، به مسائل دین، به مسائل استقلال کشور خیلى اهمّیّتى نمی دهند، دلشان دنبال حرف آمریکا و غیر آمریکا است، به حرفشان اعتماد نمی کنم؛ به نظر من این راه خوبى است - نگاه کنیم ببینیم این فهرستى که به ما داده می شود براى مجلس شوراى اسلامى یا مثلاً براى مجلس خبرگان، این فهرست را چه کسى دارد به ما می دهد.

به افرادى اعتماد بکنیم که واقعاً به دین‌دارى اینها و به تقیّد اینها اعتقاد داشته باشیم؛ بدانیم اینها متدیّنند، بدانیم انقلابى‌اند، بدانیم در خطّند، در راه امامند، امام را واقعاً قبول دارند؛ راهش این است که اینها را بدانیم. اگر چنانچه کسانى این‌جور عمل بکنند و این تحقیق را بکنند، کار خودشان را انجام داده‌اند؛ خداى متعال ثواب خواهد داد، ولو اینکه در یک مورد، اشتباه هم اتّفاق بیفتد. مثلاً آن کسى که من خیال کردم آدم خوبى است و به او رأى دادم، اتّفاقاً آدم مطلوبى نباشد ولى من تلاش خودم را کرده‌ام و خداى متعال اجر خواهد داد».